Een gebrek aan grenzen maak je van jezelf een speelbal

Een gebrek aan grenzen maak je van jezelf een speelbal. Het is zo fijn om voor anderen er te zijn. En ach, joh, als ze dat niet voor mij zijn. Nou ja, dan is dat maar zo. Dat je af en toe aan de kant wordt gezet, dichtklapt als iemand iets onaardigs zegt. Het komt niet bij je op, dat je zelf iets heel belangrijks vergeet. Het stellen van grenzen.

Een gebrek aan grenzen maak je van jezelf een speelbal

Een gebrek aan grenzen, maak je van jezelf een speelbaal voor andere mensen. Het lijkt allemaal zo ingewikkeld het stellen van een grens, dat is het helemaal niet, geeft een paragnost van Zesde Zintuig aan. Kun je voorstellen, dat als jij altijd alles goed vindt, nooit aangeeft dat iets je niet bevalt, want dat is een grens aangeven, dat anderen doorgaan op de weg zoals ze het doen?

Ze weten dan toch niet dat jij het niet goed vindt? Vaak klagen we dan bij een ander over een ander. Dat je gebruikt wordt als voetveeg, maar als jij niets zegt, of aangeeft wat je wel of niet accepteert. Hoe moet die andere dan weten wat jou beweegt?

Hoe komt het toch dat we het zo lastig vinden aan te geven wat we wel of niet fijn vinden? Als kind mag je niet zeggen wat je wel en niet fijn vindt. Je moet luisteren, gehoorzamen, je best doen, voorbeeldig zijn. Dat is de energie die praktisch elk kind meekrijgt. Daardoor leer je toch niet dat je zelf belangrijk bent!

Je moet luisteren en tegenspraak wordt niet geduld, dan ben je lastig of aan het zeuren. Zo gek is het dus niet dat voor onszelf opkomen, wat de normaalste zaak van de wereld zou moeten zijn, niet bij ons opkomt. Ja, we voelen het wel, dat we met sommige dingen niet blij zijn. Maar we klappen dicht.

We houden ons mond, dat moest je als kind toch ook, inslikken, niets zeggen. Wijs zijn. Geeft een medium van Zesde Zintuig aan. En zo leer je dus niet dat je iets kunt zeggen op latere leeftijd tegen een ander die lekker over jee heen walst.

Je vindt het zelfs te bizar voor woorden als het gebeurt en waarom? Omdat jij het niet gewend bent, zo te zijn, denk je dat alle mensen zijn zoals jij zelf bent. Dat iedereen hetzelfde heeft meegekregen. En dus tegen jou niet zo gemeen zou doen.

Vaak hebben we dan ook heel veel moeite met machtsspelletjes. We voelen ze, zijn er van ondersteboven, maar er adequaat op reageren. We zijn er zo van ondersteboven, dat we niet eens weten wat ons overkomt.

Hoe wil je je als volwassene stand e houden in een wereld waarin ieder mens anders is? En bijna iedereen worstelt met zichzelf. Omdat het inderdaad klopt dat we allemaal op eenzelfde wijze de opvoeding en school meekrijgen. Maar dat wil nog niet zeggen dat we allemaal er op dezelfde manier mee omgaan?

Je zult grenzen moeten gaan stellen, anders word je een speelbal van je omgeving. En daar baal je op een gegeven moment van. Eigenlijk dwingen al die mensen jou grenzen te gaan stellen. Het zijn allemaal spirituele lessen op je pad.

Wij, de mediums en paragnosten van Zesde Zintuig hebben voor jou hele mooie inzichten om je hiermee verder te helpen. We leren je hoe je je gevoel kunt gaan leren uiten. Want dat is wat je nodig hebt om grenzen aan te gaan geven.

Als je iets voelt, geef dat gevoel aan. Je zult zien dat de ander direct stopt. Je zult dat in het begin doodeng vinden. Niet gewend voor jezelf op te komen. Als je het een paar keer hebt gedaan, zul je zien hoe fijn of het voelt dat je er mee bent begonnen. Want eindelijk gaan anderen ineens rekening met je houden.